Op de zonnige woensdagochtend van de 21ste september verzamelde zich op het metrostation De Terp een groot aantal van onze leden met partners. 

Om 09.01 uur vertrok de metro en op elk station tot aan de Capelse brug sloot zich telkens een aantal andere leden bij de groep aan. Het was voor hen gemakkelijk ons te vinden want we hadden in het achterste rijtuig afgesproken. Aangekomen op metrostation “Beurs” stapten daar 36 deelnemers uit en wandelden van daar naar het koffiehuis “Prachtig”. 

Onder het genot van een heerlijk kopje koffie werd iedereen van harte welkom geheten, een fijne dag toegewenst en verzocht met de penningmeester het verschuldigde bedrag af te rekenen.

Na een kleine drie kwartier vertrokken we naar buiten en stonden er drie gidsen ons op te wachten. In groepjes van twaalf gingen we onder leiding van de gids op stap door het scheepvaartkwartier. Dit betekende dat elke groep wat anders gezien heeft en door de gids op diverse interessante gebouwen, kunstwerken en typische kenmerken is gewezen. Zo werd ik gewezen op het vroegere “Stella Maris”, het zeemanshuis met een prachtig kunstwerk aan de gevel van het gebouw en de mariakapel in het gebouw. 

Al verder lopend werden we gewezen op het monument op de Willemskade waarop de brandgrens is aangegeven van het bombardement op de binnenstad van Rotterdam. Het monument is gemaakt door Jan Sluijter. 

De brandgrens, zo’n twaalf kilometer lang, wordt aangegeven met kleine lichtcirkels (Diameter ca. 20 cm) die in de grond en om de 50 meter uit elkaar zijn geplaatst. ’s Avonds is dat duidelijk zichtbaar. Bij dit monument werd ook nog aangegeven dat bij het Maritiem museum het beeld van Zadkine staat, verbeeldend de verwoeste stad (zie foto hieronder).

Genoeg over de brandgrens en de verwoeste stad. Verder wandelend kwamen we bij het Wereldmuseum. 

Een mooi gebouwcomplex vanwaar op de balustrade Prins Hendrik de zeilraces op de Maas kon aanschouwen.

Op het Veerplein aangekomen bewonderden we de Caland fontein.  

Net voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog is deze fontein vanaf de Coolsingel naar het Veerplein verplaatst en is zo gespaard gebleven. Ook aan het Veerplein vinden we de Veerhaven. Nu een haven waarin vele jachten en oude schepen hun ligplaats hebben.

Vervolgens liepen we via het Westplein de Parklaan in. Hier bekeken wij de monumentale panden van De Zweedse Kerk, Hoboken, Jamin en Mees. Veelal Rijksbeschermde panden.

Zo langzamerhand begon de maag wat te knorren. We versnelden onze pas en al lopend door wat straten met interessante panden belandden we in de ballentent alwaar we een heerlijke lunch voorgeschoteld kregen. Zoals de naam aangaf werd hier een overheerlijke "aangeklede" gehaktbal geserveerd.

Nadat we onze maag goed hadden gevuld en de drank door onze kelen was gespoeld, togen we vandaar te voet naar het Nieuwe Luxor theater. Uiteraard passeerden we de Erasmusbrug; nu 20 jaar oud. Een gigantisch bouwwerk van de architect Ben van Berkel. 

Beeld bepalend voor de brug is de geknikte stalen pyloon van 139 meter hoogte (1.800 ton) die in twee delen aan weerszijde van het wegdek uitloopt. Vanuit de pyloon lopen twee keer zestien tuikabels naar het brugdek. Twee dikke tuikabels verankeren de pyloon aan de achterzijde. Het ontwerp van de Erasmusbrug kan gerekend worden tot de architectuurstijl Supermodernisme.

Net over de brug rechts staat het bijzondere KPN-gebouw. Om het gebouw een grote uitstraling en aantrekkingskracht te geven werd de opdracht gegeven aan de befaamde Italiaanse architect Renzo Piano, één van de ontwerpers van het Centre Pompidou in Parijs. Deze liet zich op deze voormalige havenlocatie inspireren door de robuuste sfeer van de scheepsbouw en door de vorm van de nabijgelegen Erasmusbrug. Het 98 meter hoge gebouw heeft aan de oostkant een schuin gevelvlak, dat mee helt met de kabels van de brug.

Een aardig toeval is dat de hellingshoek van bijna 6 graden gelijk is aan die van de scheve toren van Pisa. De hellende gevel vormt met een raster van 1.80 meter en met duizend lampen een lichtkrant van 48 bij 85 meter. Het ontwerp van de gevel is gemaakt in samenwerking met het bekende ontwerpbureau Studio Dumbar. De lichtkrant symboliseert het communicatieve karakter van de KPN.

De hellende gevel wordt gestut door een stalen kolom van bijna 50 meter lengte. Deze heeft een licht conische vorm: hij is 80 centimeter dik aan de uiteinden en 2 meter in het midden. Aan beide uiteinden is de stut gevuld met beton vanwege de brandveiligheid. Als bij een calamiteit de stut wegvalt stort het gebouw overigens niet in.

De gevel bestaat uit bijna 900 lampen in de vorm van platte tegels van 32 bij 32 centimeter. De lampen zijn afzonderlijk aan te sturen. Eenvoudige bewegende beelden zijn tot een afstand van ongeveer twee kilometer zichtbaar. Het scherm steekt ongeveer tien meter boven het gebouw uit.

Dit gezegd hebbend gingen we het Luxor theater in. Door twee van de drie gidsen werden we door dit prachtige gebouw rondgeleid. Ook in dit gebouw heeft de Australische architect Peter Wilson zich laten inspireren door alles wat met de Rotterdamse haven te maken heeft.

We zijn het hele gebouw door geweest en hebben veel gehoord over de imposante ontvangsthal, de orkestbak, hoe de akoestiek in de zaal tot stand is gekomen, de luie trap en nog veel meer. Te veel om op te noemen. Het was leuk om kennis te hebben genomen van de vele saillante plekken in het gebouw en de gebruikte materialen voor de aankleding van het gebouw.

Toen de rondleiding achter de rug was, had iedereen wel een droge keel. Alle reden dus om een locatie te zoeken waar je een drankje kon nemen. Lopend gingen we over de “Hoerenloperbrug” naar de Fenixloods op Katendrecht. 

Alhoewel niet alle Katendrechters er even blij mee zijn, verwijst de naam naar het roemruchte en stoute verleden van Katendrecht, dé plek waar zeelieden voor vrouwelijk vertier, alcohol en andere verboden middelen terecht konden. Ook de grote industriële loodsen, de Fenixloodsen, herinneren aan het voormalige arbeidersbestaan van Rotterdamse havenwerkers. 

In één van de Fenixloodsen vonden we een gezellig plekje waar we van een welverdiend drankje konden genieten. En als je wilde kon je blijven drinken!

Om ca. 17.00 uur gingen we weer richting metro Rijnhaven om uiteindelijk op metrostation De Terp weer terug te keren. Vandaar gingen we naar Chinees-Indisch restaurant De Gouden Oceaan in Nieuwerkerk a/d IJssel.

De drank liet even op zich wachten maar dat kon de pret niet drukken. De voorgeschotelde maaltijd (lopend buffet) was onovertroffen. In één woord geweldig. 

De leden die het georganiseerd hadden, werden met een groot applaus hartelijk bedankt voor de zeer geslaagde dag.

We kunnen terugzien op een gezellige, sportieve en zonnige dag die, naar mijn idee, zeker voor herhaling vatbaar is.

Frans Kleisterlee, voorzitter SSC